Kancelaria prezydencka poinformowała, że ustalono już ostateczną postać nowej Ustawy o kredytach we frankach. Wiadomo już, że obronną ręką z  całej trudnej sytuacji wyszły banki. Powody do narzekań będą natomiast mieli sami kredytobiorcy, którzy otrzymają tylko nieznaczną pomoc w spłacie długu.

Od momentu, kiedy już z samego rana „Rzeczpospolita” wspomniała o prawdopodobieństwie zawarcia takich zapisów w końcowej wersji ustawy, spółki bankowe notowane na polskim parkiecie notowały solidne zwyżki wartości. Kiedy kancelaria potwierdziła poranne doniesienia, zwyżki jeszcze się umocniły.

Okazało się, że frankowicze otrzymają tylko nieznaczną pomoc w spłacie długo. Wiadomo, że będą mogli starać się o zwrot spreadów, czyli różnic pomiędzy kursami obu walut (złotówki i franka). To właśnie one sprawiają, że bankom opłaca się proponować długi walutowe – zarabiają na różnicach kursów.

Zwrotu spreadów oczekiwać mogą ci, którzy wciąż są powiązani z bankiem umową, jak i ci, którym umowa pożyczki już wygasła. Co więcej, otrzymają je osoby, które prowadziły działalność gospodarczą i nie dokonywały odpisów amortyzacyjnych ani nie traktowały kredytu jako kosztów prowadzenia działalności. Ten podpunkt oznacza, że o zwroty ubiegać mogą się nawet ci, którzy już spłacili swoje długi.

Należy podkreślić, że ustawa prezydencka będzie obowiązywała nie tylko w przypadku kredytów we frankach, ale też we wszystkich innych przypadkach zaciągania długów w walucie innej niż polska. Zwrot spreadów jest jednak ograniczony i nie może przekraczać 345 tys. złotych. W przypadku wyższych kredytów, możliwość odliczenia spreadów będzie ograniczona wyłącznie do stawki 350 tys.

Żeby jednak otrzymać możliwość ubiegania się o zwrot, trzeba zebrać pełną dokumentację odnośnie swojej sytuacji finansowej. Następnie należy napisać wniosek do banku z prośbą o anulowanie spreadów. Jeśli wszystko przebiegnie pomyślnie, to nikt nie otrzyma pieniędzy do ręki, ale może liczyć na pomniejszenie istniejącej pożyczki do spłacenia.