Na ten moment czekało wielu polityków, ponieważ jak podkreślają eksperci, ustalenie wspólnego nadzoru bankowego ma być pierwszym, istotnym krokiem w celu stworzenia unii bankowej, jeszcze mocniej wiążącej ze sobą europejskie kraje, niż było to zauważalne dotychczas.

Zakłada się, że właśnie unia bankowa pozwoli wzmocnić banki europejskie na tyle, by ewentualne kryzysy w sektorze finansowym mogły być szybciej rozwiązywane, a przede wszystkim, aby można im było łatwiej zapobiegać. Dla polityków te ustalenia są szczególnie ważne dlatego, że udało się dojść do kompromisu przed szczytem UE, który rozpoczyna się właśnie dzisiaj.

Centralny nadzór bankowy będzie nierozerwalnie związany z Europejskim Bankiem Centralnym. Według wstępnych ustaleń, miałby rozpocząć swoje działanie już od 1 marca 2014r. Jego głównym zadaniem ma być kontrolowanie największych instytucji bankowych w Unii Europejskiej. Zakres działań nadzoru był kwestią sporną, bo początkowo nie wszystkie kraje przystawały na to, by nadzór dotyczył wyłącznie najpotężniejszych instytucji finansowych.

Jako największe uznaje się przy tym te jednostki, których łączne aktywa mają wartość min. 30 miliardów euro. Niemniej jednak, gdyby zaszła taka potrzeba, to EBC może zarządzić, że nadzór zajmie się także którymś z innych banków funkcjonujących w strefie euro.

Chociaż kontrola bankowa odnosi się głównie do krajów strefy euro, to jednak państwa, które do niej nie należą, będą mogły dobrowolnie przystąpić do centralnego nadzoru. Jednak przy ograniczeniach w kwestii jednostek, do których odnosi się nadzór, miałby on pod sobą tylko 3 polskie instytucje bankowe – jedynie PKO BP, Pekao S.A. oraz połączone BZ WBK i Kredyt Bank dysponują aktywami wartymi więcej, niż 30 mld euro.