Według statystyk sporządzonych przez GUS w marcu tego roku, średni wiek Polaków będzie się wydłużał. Dla przykładu, zakłada się, że aktualny 30-latek przeżyje jeszcze 47,5 roku, a obecny 50-latek dożyje średnio 79. roku życia. Co więcej, w bardzo krótkim czasie podwoiła się liczba stulatków żyjących na terenie naszego kraju. Obecnie wylicza się, że Polaków w tym wieku jest ponad 2100.

Teoretycznie, wydłużanie się życia jest zjawiskiem w pełni pozytywnym. Tym bardziej, że świadczy ono o tym, iż nauczyliśmy się dbać o siebie i inwestować w swoje zdrowie. Niemniej jednak, długowieczność obywateli ma też swoją gorszą stronę - znacznie nadwyręża budżet państwa, który musi uzbierać odpowiednią sumę na opłacenie emerytur i rent.

W przypadku stulatków jest to sprawa wyjątkowo niekorzystna, ponieważ przysługują im dodatkowe, specjalne świadczenia emerytalne. Ich wartość to 3 tysiące złotych, więc obciążenie dla budżetu jest jeszcze większe niż w przypadku zwykłych emerytur.

Jak szacują eksperci, sytuacja w tej kwestii będzie ulegała w Polsce dalszemu pogorszeniu. Do 2035r. stosunek liczby emerytów wobec liczby osób w wieku produkcyjnym ma się drastycznie zmienić. O ile dziś na jednego seniora przypada jeszcze 4 Polaków w wieku produkcyjnym, o tyle za 22 lata będzie to już stosunek 1:2.

Na razie Zakład Ubezpieczeń Społecznych radzi sobie z wypłatą emerytur tylko dlatego, że otrzymuje coroczne dotacje z budżetu państwa. W samym 2013r. wyniosą one 37 miliardów złotych. Pomocą dla ZUS ma być także wprowadzona 14 lat temu reforma emerytalna, która pozwala naliczać wysokość emerytury zależnie od ilości składek i od zakładanej długości życia.

Analitycy przyznają jednak, że przy bezustannie wydłużającej się średniej życia Polaków, nie pomoże nawet wydłużenie wieku emerytalnego do 67. roku życia. Tych kilka lat pracy więcej niewiele da w porównaniu do pobierania świadczeń o kilkanaście lat dłużej. Specjaliści są zgodni, co do tego, że budżet państwa po prostu nie poradzi sobie z emeryturami.

Rozwiązaniem pozostaje wydłużanie wieku emerytalnego wraz ze wzrostem średniej długości życia obywateli, jednak eksperci zauważają, że może być to trudne w czasach, gdy praktycznie w każdej grupie wiekowej pojawiają się poważne problemy ze znalezieniem pracy. Dlatego ważnym działaniem będzie aktywizacja zawodowa osób powyżej 50. i 60. roku życia. Być może, w przyszłości takie działania obejmą też osoby, które ukończyły 70 lat.